Je schildert over milieu en klimaat. Wat raakt je zo in de klimaatproblematiek?
“Mijn fascinatie gaat ver terug, naar de tijd dat ik nog bij de zeescouts zat. Iedere winter borgen we de boten op, zodat we ze konden schuren en opnieuw schilderen. De white spirit die we gebruikten, kapten we gewoon op de grond weg. Iets in mij zei toen dat dat niet klopte. Ik herinner me nog dat we in de Schelde langs een loospijp zwommen. Een vieze blubber vloeide zomaar de rivier in. Toen ik dat zag, wist ik dat er iets grondig fout zat. Maar in die tijd stonden we er niet lang bij stil. Niemand keek naar het milieu om, er heerste een groot onbewustzijn. En daar wil ik iets aan veranderen. Met mijn schilderijen wil ik bewustwording creëren rond de klimaatproblemen.”
Wat begon als een soort therapie is uitgegroeid tot een ware, groene missie?
“Ja, ik vond dat als ik opnieuw schilder, het meteen iets zinnigs moet zijn. Het begon met één schilderij, al snel volgde een tweede. Vandaag heb ik een reeks van dertig schilderijen met allemaal een ander klimaatverhaal. Toen ik zo’n twee jaar geleden een werk maakte over dierenrechten heb ik echt gezwoegd om alle dieren goed te schilderen. Dat was een serieuze uitdaging. Nu verbaas ik me erover dat het schilderen me de laatste maanden steeds beter afgaat.”